Granit, yerkabuğunda en bol bulunan derinlik kayaçlarından biridir ve kıtasal kabuğun adeta temelini oluşturur​

. Prekambriyen yaşlı (yani milyarlarca yıllık) granit kütleleri, bugün kıtaların çekirdeklerini meydana getirir. Dünyanın bir çok bölgesinde granit doğal olarak yüzeyler verir: Örneğin Kuzey Amerika’daki Yosemite Ulusal Parkı’nda gözlenen dev granit kubbeler ve kayalıklar, bu kayaçın görkemli örneklerindendir. Benzer şekilde Türkiye’de Uludağ ve Kaçkar Dağları gibi kütleler granitik temelli kayaçlardır. Granit genelde dayk, sil ve batolit şeklinde arazide tanımlanabilir​

. Günümüzde yüzeyde gördüğümüz granit kaya çıkışları, jeolojik zaman içinde gerçekleşen uzun soluklu erozyon ve yükselim süreçlerinin bir ürünüdür Kullanım alanları açısından granit, insanlık tarihi boyunca büyük öneme sahip olmuştur. Madencilik ve taş ocakçılığı ile yeraltından bloklar halinde çıkarılan granitler, dayanıklılıkları nedeniyle yapı malzemesi olarak değerlidir. Örneğin eski medeniyetler dev granit bloklarını keserek piramitlerde, tapınaklarda kullanmış; antik Mısır’dan günümüze ulaşan dikilitaşlar (obeliskler) granitin binlerce yıl bozulmadan kalabildiğine örnektir. Günümüzde granit ocaklarından çıkarılan taşlar, bina kaplamaları, zemin döşemeleri, mutfak tezgahları, anıt ve heykeller, kaldırım ve bordür taşları gibi çok çeşitli alanlarda kullanılmaktadır​

Granitin basınca, darbeye ve aşınmaya dayanıklılığı ve güzel cilalanabilmesi, onu hem mühendislik hem de dekorasyon açısından vazgeçilmez bir malzeme kılmaktadır​

. Ayrıca radyoaktif elementler (ör. uranyum, toryum) çok düşük miktarda da olsa granitte bulunabildiğinden, granit bölgeler yer yer doğal jeotermal aktivite ve sıcak su kaynakları ile ilişkilendirilir​